Op ons hoogtepunt

Na enkele drukke weken volgepropt met activiteiten is het dringend tijd jullie op de hoogte te stellen van onze vorderingen hier. Ik kan eigenlijk al beginnen met te stellen dat het project elke week en elke dag beter en beter loopt… Ik beperk me in deze tekst even tot onze activiteiten in Nelson, een update over Vera volgt later. We zijn hier in Nelson echt tot de kern van ons project gekomen en halen elke dag meer en meer voldoening uit ons verblijf hier. Beginnen bij het begin: sinds begin januari gaan we wekelijks tweemaal met de kindjes hier zwemmen. Naast onze activiteiten in Club Boca (zoals het voetbal), zijn we nu dus ook bezig met activiteiten in de andere club in het dorp, Club Libertad, aangezien zij over een zwembad beschikken. Het idee van het zwemmen kwam van de club zelf, normaal vragen zij 5 peso entree voor het zwembad maar tweemaal per week kunnen de minst bedeelden nu dus ook gratis met ons een plons in het zwembad nemen. Ondertussen zijn we al een 8tal keer gaan zwemmen, en het wordt elke keer meer en meer duidelijk dat deze activiteit een schot in de roos is. Zo komen er zeker een twintigtal kinderen die voordien nog nooit in het water gedurfd, gemogen of gekund hadden. Ik kan in tekst niet omschrijven wat een geweldig gevoel het geeft de gezichten van de kinderen te zien die voor de eerste maal met hun hoofd onder water duiken, of die uit volle borst schreeuwen ‘ahora yo sé nadar’ (nu kan ik zwemmen). Vorige week vrijdag waren er een zestigtal kinderen in het zwembad met daarbovenop een tiental leeftijdsgenoten die ons kwamen helpen een oogje in het zeil te houden. Dankzij deze activiteit beginnen we de kinderen ook echt beter en beter te kennen, willen zij ons ook echt leren kennen en horen we van de ouders hier dat ze echt genieten van onze aanwezigheid hier. Het was voor ons natuurlijk ook heel belangrijk diegenen te bereiken die normaal niet snel zelf de stap nemen om mee te doen aan een activiteit. Daarom zijn Kimmy en ik enkele weken geleden samen met de sociaal assistente uit het dorp de allerarmste gezinnen gaan bezoeken om hen persoonlijk uit te nodigen voor onze activiteiten. Ook al zaten we hier al een drietal maanden, het was toch even slikken de situatie van enkelen zo rechtstreeks te zien. Zo hebben we bijvoorbeeld Alicia en haar 8 kinderen leren kennen… en ja het was liefde op het eerste gezicht. Haar kinderen waren zo enthousiast ons te leren kennen en enorm enthousiast om mee te doen aan onze activiteiten. Ook hebben we een gezin leren kennen waarvan een van de jongentjes ondervoed is, maar ook hij staat elke week (met grote glimlach) paraat op onze activiteiten.

Naast het zwemmen hebben we nu een andere aanpak wat betreft de jeugdbewegingsactiviteiten. In plaats van op een spontane opkomst te hopen gaan we elke week de kinderen persoonlijk uitnodigen met een foldertje. Deze foldertjes delen we dan uit in de comedor (een eetzaal waar de armsten elke dag een gekookte maaltijd kunnen eten). Zo hebben we gisteren bijvoorbeeld een ontbijt met erna kindercinema gedaan. Aangezien op zondag de comedor niet open is, leek het ons wel een goed idee de kinderen een volledig ontbijt aan te bieden. Ook hier waren (ondanks het slechte weer) een zestigtal kinderen aanwezig. Doordat we nu ook echt bewust zijn van het feit dat er gezinnen zijn met een tekort aan eten, zijn we ook begonnen met het uitdelen van enkele voedselpakketen aan gezinnen, in ruil voor hulp bij onze activiteiten. Zo hebben we Alicia gisteren een pakket met melk, vlees, groenten, fruit en rijst gegeven nadat zij ons de hele voormiddag was komen helpen bij het klaarmaken van het ontbijt.

Wat betreft de activiteit die sinds onze start hier een succes is, namelijk het voetbal, hebben de jongens ook hier een extra tandje bijgestoken en een groot ‘torneo de futbol’ georganiseerd het voorbije weekend. De kinderen konden zelf ploegjes samenstellen van 8 en zelfs uit omliggende dorpjes kwamen inschrijvingen binnen. Natuurlijk waren trofeetjes en gratis choripan voor alle spelertjes voorzien. Het was echt een prachtig weekend, en het toernooi was een groot succes. Meerdere ouders zijn ons komen prijzen voor wat we hier aan het doen zijn, we krijgen constant goedkeurende blikken toegeworpen en wat veel belangrijker is, onze activiteiten zetten enkele ouders er toe aan samen te zitten en te bespreken hoe zij dit soort activiteiten kunnen voortzetten eens wij vertrekken.

Wat ik met heel deze tekst eigenlijk wil zeggen, is dat we de laatste weken enorm veel vooruitgang hebben geboekt en enorm veel voldoening halen uit wat we hier doen. De laatste weken hebben we de kindjes ook veel beter leren kennen, wat ons afscheid bitter moeilijk zal maken. Hun gezichtjes lichten echt op als we hen tegenkomen op straat, ze passeren aan ons huis om tien keer te vragen of het zwemmen toch zeker wel doorgaat, en zijn echt een beetje triest als we zeggen dat we hier niet eeuwig kunnen blijven. Onze resterende weken hebben we ondertussen al goed volgeboekt met allerlei activiteiten. Zo gaan we binnenkort ook eens met de bus richting Santa Fé (iets waar veel kinderen hier niet de mogelijkheid toe hebben) om daar naar een (dinosaurus)park te gaan en te picknicken en erna een film op het grote scherm mee te pikken. We houden jullie op de hoogte!

Dikke kussen van een gelukkig ARCO Argentina team